Thursday, February 16, 2006

Neverending Sloopstory


Dit is nog een foto uit zijn onschuldige tijdperk, hoewel hij toen met zijn scherpe tandjes al pyamabroeken aan flarden scheurde als ontbijt. Wij hadden ons voorgenomen: deze hond komt níet bij ons op de slaapkamer. Het is mislukt. Sinds maandagnacht slaapt Sam bij ons boven. We moeten hem tillen, want trappenlopen doet hij nog niet, maar alleen beneden..nee, dat vind onze Sammie maar niks. Hij is lief hoor, en stil, maar in die stille nacht ziet hij kans om rubber laarzen, doktersrecepten, kussens en boeken te verwoesten. Sjaals pakt hij van de kapstok om er daarna lekker op te gaan sabbelen, mijn rooie winterjas mist twee knopen en op meerdere ochtenden lag de woonkamer vol schuimrubber. 'Vlokfeest' noemen we het (mensen met kleine kinderen kennen dat wel van de hagelslag). Sam heeft het nu helemaal voor elkaar. Zuchtend van geluk ligt hij in zijn mand en af en toe verplaatst hij zich 's nachts even om voor de slaapkamerdeur te gaan liggen. Geen gesloop meer. Welterusten.

9 comments:

Merel said...

Nu leeft hij zich 's morgens weer uit op mijn pyjamabroek-pijpen. *zucht* Net als vroeger.

Anonymous said...

Hij heeft het gewoon dik voor mekaar. Lekker veilig bij de baasjes op de kamer, wordt nog de trap opgetild ook.
Slim die Sam!

Anonymous said...

Slimme Sammie!!! Wat een snoepje!!!

Gonda said...

Ahhh... wat een dropje!! Wat voor ras is het? Lijkt wel wat op een Newfoundlander, maar die ken ik eigenlijk niet zo als pup.
Ik had een Friese Stabij. Die zag er ongeveer hetzelfde uit als Sam, al was hij voornamelijk wit (met wat zwarte vlekken). Als pup heeft ie alleen zijn eigen rieten mand 'opgegeten' (daarna nóóit meer een rieten mand gekocht) en wat planten uitgegraven :-) Lag de woonkamer ineens weer vol met aarde....grrrr!

Anonymous said...

sam is mooi

Irene said...

@goentah: Sam is een kruising tussen een langharige Duitse herder en een Friese Stabij. Hij heeft een bos krullen op z'n rug waar je u tegen zegt. Heeft 'ie van z'n moeder.

Anonymous said...

hebben ze daar niet ooit een bench voor uitgevonden? (hier spreekt de wreedheid van een niet-hondenbezitter, waarschijnlijk)

Irene said...

@Rob:wij hadden een bench, daar is het hele vlokfeest begonnen...hij begon z'n kussen te slopen omdat hij niet meer opgesloten wilde worden...

Gonda said...

Wat leuk! Een bastaard Stabij!! Wat hebben ze toch lieve koppen, hè! En het karakter is ook zo goed! Wel behoorlijk eigenwijs.... maar wij hadden een hele lieve hond aan onze Stabij.