Kleine praat
Ik ben niet goed in 'small talk'. Daarom vind je mij doorgaans niet snel op een receptie of iets dergelijks. Als ik het enigszins kan vermijden blijf ik lekker thuis. Ik vraag mij dus weleens af waarom ik ervoor gekozen heb om (alweer) een hond te nemen. Een hond is een smalltalkmagneet bij uitstek. "Hoe oud is die van jou?" "Is het een reutje of een teefje?" "Wat een hondeweer, he?" "Het wil maar geen lente worden" Na deze zinnen wil ik eigenlijk doorlopen, maar dit is meestal maar een inleiding. Ik ben op zoek naar een mooie afronder of afkapper. Iemand suggesties?
8 comments:
Nog een overeenkomst tussen ons. Als het over koetjes en kalfjes gaat ben ik ook altijd zo uitgepraat. Die afronder komt nooit, helemaal niet als je er één dringend nodig hebt.
Hee, dat heb ik dus van jou! Als we samen buiten zijn, is het wat minder, dat geklets. Vaker doen, maar?
"Ik weet genoeg! Dag!" :-)
En toch mis ik de kleine contactjes = small talk met de andere hondeneigenaren! Mensen met wie ik regelmatig een rondje park liep zie ik nu nooit meer....
"Sam heeft rabiës, dus het lijkt me beter voor u en uw hond dat we doorlopen." Of gewoon ontoegankelijk kijken (heeel chagrijnig)- dat helpt!
@goentah: ja hoor, dat is ook zo. Het heeft vaak ook met de mensen te maken, met de een klets ik makkelijker een eind weg dat met de ander.
"Ik loop even door want mijn dochter komt zo thuis uit school en die heeft geen sleutel bij zich."
"Ik loop even door, want er staat een ketel water op het fornuis."
"Ik loop even door want ik moet nog naar de bibliotheek en die gaat zo dicht."
enz. enz.
of gewoon: "Nou dag hoor!"
Als je heel bruut bent, zeg je gewoon dat hij weer zijn behoefte moet doen. ;)
Post a Comment