J.J. Cale
Gisteren in Het uur van de Wolf een fijne documentaire over J.J. Cale gezien, de man van 'After Midnight'en 'Cocaine'. Door zijn muziek hebben de popjournalisten de term 'laidback' uitgevonden. Wát een leuke man, geen poespas, geen sterallures, hij doorkruist met zijn band nog steeds de Verenigde Staten en heeft het naar zijn zin. 'Ik ben nu 65 en blijf gitaarspelen tot mijn dood' zei hij, 'niet meer in een band, maar lekker voor mezelf' Toen 'After Midnight' een hit werd, werd hij opgebeld: 'Je moet je plaat gaan promoten, je hebt een hit' 'Hoezo, promoten als ik al een hit heb?' Hij gaat het liefst lekker z'n eigen gang en heeft ook geen telefoon, want: ' dan word je weer opgebeld en dan móet je weer wat' Ik ga mijn ouwe platen weer uit de kast halen.
5 comments:
Ik heb 'm ook gezien. Mooie documentaire en heerlijke muziek. Ik hoef aan jouw betoog niets toe te voegen.
Ik vind het zo mooi die oude mannen die nog zo enthousiast en vol overgave muziek maken.
Vreselijk! Waarom heb ik die niet gezien! JJ Cale met naturally en dan het derde nummer, 'k heb het meteen weer opgezet via zijn site. 'k Ben meteen weer terug in de tijd - 32 jaar geleden - zo naief, onderzoekend, vrij van zonden, onzeker, zorgeloos (?)....
Hij is toch de man van talloze albums, allemaal hetzelfde geluid, maar toch zou je ze het liefst wel allemaal kopen? Die man toch?
@rob: díe man, ja!
Ik heb het ook gezien. Heerlijke man!
Post a Comment