Recalcitrant op zondag
Mijn linklijstje wisselt nog wel eens. Gelukkig stellen de meesten me nooit teleur, die lees ik elke dag weer graag. Maar ik heb de laatste tijd sneller de neiging om iemand weer uit mijn lijstje te verwijderen. En dan niet omdat ze slecht zijn (ik zet zelf ook dingen op dit weblog waarvan ik denk: dat had wel wat beter gekund, Ireen), de meest voorkomende reden is: snobisme. Er zijn webloggers die schrijven alsof ze alle wijsheid in pacht hebben. Een post kan soms zo'n belerend toontje hebben dat het bij mij gaat kriebelen. Ik kan daar niet zo goed tegen. Ik ben gek op tips over boeken, films en tentoonstellingen bijvoorbeeld. Maar ga me alsjeblieft niet vertellen hoe ik de wereld móét zien. Oh jee, ik geloof dat ik maar ophou, ik heb iets teveel energie vandaag. Ik ga eens kijken waar ik het kan afreageren. ;-)
9 comments:
Ik had juist een heerlijk ontspannen zondagochtend achter de rug, lekker luisterend naar een mooie CD.
Jippie!!!! Ik sta er nog op...maar ik word denk ik een wekelijks bloggertje...komt door het drukke leven hier en de mijzelf opgelegde lat stukje altijd met tekening...(en ik ben in opleiding om dat technisch allemaal te leren 'beheersen'). Het lukt me dus gewoon niet vaker. Maar ik voel me wel lekker daar bij jou op die linklat...
Soms heb ik het gewoon gehad met bepaalde bloggers, dus heel herkenbaar. Maar laat je energie maar stromen hoor.
Jij maakt dus wel korte metten met degenen die je niet bevallen ;-) Ik moet mijn linklijst ook eens herzien. Er staan veel namen tussen van mensen die gestopt zijn, of gewoon niets meer van zich laten horen. En dan heb ik het nog niet eens over de inhoud van sommige logs...
Je bent er net zo vrij in als wat je schrijven wilt.
Als een blog een preekstoel wordt, dan huppel ik lekker de tempel uit.
@ casper: daar sluit ik me geheel bij aan. Vooral het huppelgedeelte.
Ach, soms hangt er 'gewoon' zo'n wolk boven je hoofd, of zit er wat ruis tussen je oren. Zeker, als je - zoals ik, vandaag - met het egaliseren van een vloer bezig bent geweest. Als de moeheid je dan heeft overmand, lees of interpreteer je 'het aangebodene' met 'wellicht' een iets andere (gekleurde) bril ;;--))
Dit is toch niet te belerend ?
Pfoei, gelukkig maar. Ik heb ook maar meteen met angst in het rijtje gekeken. En gelukkig: ik mocht ook blijven! Jij ook bij mij hoor!
Post a Comment