Vroegah

Ooit eens -vrij lang ook nog- voor de omroep van het VU ziekenhuis gewerkt vanuit de sterke drang iets vrijwilligs en goeds te doen. Tijdens de avondprogrammering deden we op een gegeven moment ook een verzoekuurtje. Noóit eén aanvraag. Toen begon het al een beetje te kriebelen; luistert er uberhaupt wel iemand? Ach, het was dan wel bezoektijd tijdens onze draaiuren, maar dan nog, er zou toch wel iémand..? Toen kwamen de nieuwe honderdjes op de markt, (de SNIP, wie kent ze niet) en de technicus, die het al tijden heel somber inzag, bedacht dat hij de proef op de som zou nemen, op zijn kosten. Wij moesten tijdens het programma zeggen dat de eerste beller het nieuwe honderdje zou krijgen; de lijn gaat NU open...... Een aantal weken later ben ik er mee gestopt (ik doe nu ander, nuttig, vrijwillig goeds)