Saturday, December 17, 2005

Telefoon uit Amsterdam














Ik heb een nieuwe mobiel. Eerst had ik deze links, maar er kwam een heel griezelig scheurtje in het stukje waar hij openklapt. Er was nog niks aan de hand, maar toen ik deze rechtse zwarte aangeboden kreeg door de chef des huizes vond ik dat ik een gegeven paard niet in de bek mocht kijken! ;-)Thuisgekomen klapte ik mijn, nu ouwe, mobieltje open en... hij scheurde finaal door! Ik kon nog net de nummers uit het telefoonboek overnemen. Jammer, want het was een lekker dingetje en ik was aan 'm gewend. Met de nieuwe moet ik nog een band opbouwen, maar dat 'ie een cameraatje in zich bergt zorgt ervoor dat ik 'm al een beetje leuk vind. Nu maar weer verder studeren op de gebruiksaanwijzing....

9 comments:

Anonymous said...

het sms-en wil iig al aardig lukken. fijn is ie, he?

Anonymous said...

Helaas, afgekeurd door de Bond van Havenarbeiders. Desondanks moet je de groeten hebben van Job en Rob Kolenschop.

Ron said...

En van je broer met de dikke vingers.

Irene said...

@Ron en Anonymous: de nieuwe heeft een stuk grotere toetsen, de vorige moest ik met de randjes van m'n nagel bedienen. Verdere avonturen van m'n ouwe mobiel volgen...

Anonymous said...

heeft die rechtse ook een antenne? buitenboord dan? dan vind ik hem pas mooier. ;-)) als die dat niet heeft natuurlijk en een camera is hartstikke leuk.

Irene said...

@Arend: dat vraag ik me ook af! Zwakke plek denk ik.
@Wies: ja, een buitenboord antennetje, heel mooi.
Groetjes, Gadgetvrouwtje

Anonymous said...

@Arend: Die scheur is een zeer mysterieuze eigenschap van de telefoon zelf. Ik had ook zo'n telefoon en een scheur op precies dezelfde plek. Zo moeder, zo dochter. Of andersom in dit geval, want ik was eerst.

Anonymous said...

Die mobieltjes worden steeds slimmer. Maar het slimste zit 'm denk ik toch in iets heel gemeens: ze worden zo gemaakt dat ze je even heel hebberig maken, maar binnen de kortste keren vallen ze uit elkaar, en moet je alweer aan een nieuwe.

Mijn allereerste mobiel (uit het tijdperk dat de trilfunctie nog moest worden uitgevonden) doet het nog steeds geweldig. Mijn laatste, van alle laatste toeters en bellen voorzien, is na een half jaartje in mijn broekzak wonen alweer bijna op...

Irene said...

@Casper: mijn eerste mobiel kocht ik zes jaar geleden bij de HEMA en heeft sindsdien vier jaar lang door zijn gewicht voeringen in handtassen laten scheuren, vóor hij het begaf.De andere, die dit weekend zo verdrietig aan zijn einde is gekomen, heeft toch nog twee jaar erg zijn best gedaan.Deze nieuwe, een lekker stevig matzwart dikkerdje, hoop ik langer te houden, ik hecht me namelijk nogal aan spullen.