Spoiler Alert!
Voor iedereen die nog naar Theo Maassen gaat en niet wil weten wat de laatste zinnen uit zijn programma zijn: niet verder lezen.
Hij heeft me gisteren laten lachen tot ik buikpijn kreeg (smerig carnavalslied), maar ook weten te ontroeren (dood van z'n ouders) en weer wat nadenkers meegegeven. Aan het eind van het programma heeft hij het over zijn moeder die altijd zei als ze naar een of ander attractiepark gingen:
"Waar spreken we af als we elkaar kwijt raken?" En, na een terugkerend thema in het programma over het zootje in de wereld, zijn laatste zinnen: "We zijn elkaar kwijtgeraakt en zijn vergeten iets af te spreken" Daarna een eenzame Theo op een donker podium, arm in de lucht: " Ik ben hier" Misschien breng ik het wat slijmballerig over, maar ik verzeker je: dat was het niet.
4 comments:
Theo is briljant.
Hij kan heel snel van onzinnige humor naar scherp gaan. En net zo snel van hard tot ontroerend. Ik zou 'm ooit nog wel eens live willen zien.
Ik sluit me bij oh! aan...
Hij heeft dus een mooie rode draad in zijn programma laten zien.
Ik bewonder Theo Maassen ook, net zoals ik Hans Teeuwen geweldig vind!
@goentah: ja, daar heeft hij ook nog een fijne grap over, die ik hier niet ga vertellen!
Post a Comment