Appel
'Geklad, geklets en geklodder,' verwoordde in 1949 een criticus de algemene opvatting over het werk van Karel Appel en de andere schilders van de Cobra-groep.
Karel Appel bleef tot op het laatst van zijn leven actief als kunstenaar, zelfs nadat hij ernstige hartproblemen kreeg. Wie niet schildert, is dood, vond hij. In Zürich, waar hij woensdagavond overleed, schilderde hij aan het einde van zijn leven noodgedwongen zittend. Toen ook dat niet meer lukte, sloeg hij aan het tekenen. Het voormalige verfbeest had genoeg aan een vel papier en een krijtje.
3 comments:
Ik zie Karel nu in een reportage op de TV. Het was altijd zo'n indrukwekkende persoonlijkheid, nu is het een kwetsbare oude man, maar nog steed indrukwekkend.
Zijn werk doet je wat, maakt gevoelens in je los, heel wat anders dan het werk van Rembrandt en Caravaggio, dat is in mijn beleving alleen maar knap geschilderd.
Heb er weinig van meegekregen... geef mij lente en ik kijk nauwelijks journaals... misschien toch eens wat aan veranderen.
Post a Comment