Saturday, March 24, 2007

Se7en

Superbia (hoogmoed - hovaardigheid - ijdelheid - trots)

Wie is er niet ijdel? Ik in ieder geval wel. Niet op het extreme af, maar ik ga altijd netjes de deur uit. Zit m'n haar oké, is m'n mascara niet doorgelopen, zit er niks in m'n neus? Altijd even checken. Verder valt het reuze mee. Bij de kapper is mijn opdracht altijd: makkelijk te onderhouden en zo rommelig mogelijk. Nou, da's nog een hele opgaaf voor de meesten. Ik vind het heel vaak nog veel te netjes, teveel een "kapsel". En trots? Dat ben ik op een heleboel mensen en heel soms op mezelf. Hoogmoedig en hovaardig? Ik geloof het niet, al zou je bijna de neiging krijgen als je met een koninklijk kapsel de deur van de kapper uitloopt.

6 comments:

Anonymous said...

Gezonde ijdelheid, of verzorging, beter gezegd, is niet fout. Mijn lief zegt altijd: we hoeven niet te verslonzen. En zo is het.

Anonymous said...

Een beetje trots zijn op jezelf mag. Moet zelfs. Noem het een gevoel van eigenwaarde of zelfrespect.
De leukste mensen die ik ken hebben een beetje arrogante uitstraling, maar van binnen worden ze gekweld door onzekerheid.

Gonda said...

Dat koninklijke gevoel van na een kappersbezoek ken ik maar al te goed ;-)
Een beetje ijdel is niet verkeerd. Je mag best wat frutten aan je uiterlijk. De zin 'ze nemen me maar zoals ik ben' vind ik niet altijd terecht.

Anonymous said...

Leuke serie van Se7en bespiegelingen; er komen er dus nog 'n paar. Ben benieuwd naar de onderwerpen, ofwel diep - en o zo herkenbare - menselijke trekjes.
Minimaal 'n Se7en, zou ik zeggen;
en wel zonder schroom en met niet mis te verstane bewoordingen ;-)

Anonymous said...

Als ik niet goed voor mezelf zorg (wat wel eens gebeurd) dan is dat meestal een teken dat de boel niet goed loopt. Dat het slecht gaat.

IJdelheid houdt de boel in het gareel.

Anonymous said...

Verzorgd (zelfzorg) vind ik nodig en het zou een veeg teken zijn wanneer ik er niet om malen zou. Maar ook het huis waar we wonen, het dagelijks corvee, zodra we het laten afweten, is er iets aan de hand. Gelukkig is dat niet zo. Soms wil ik ons huis als een museum, maar dat gaat niet helemaal. Alles heeft te maken met respect, met het onderkennen van waarde en niet in de laatste plaat je eigenwaarde. Daarmee ga je naar de ander. Van hoogmoed kan ik niet spreken.