Dozen
Gisteren heb ik vier grote dozen gekocht. Bij Ikea natuurlijk. Wij hebben de mazzel dat de Amsterdamse vestiging op 5 minuutjes rijden van ons huis is. Hele grote mazzel. Want Ikea wil nog wel eens een knopje, schroefje of dopje vergeten in de verpakking. En als je daar bijvoorbeeld voor uit Den Helder terug moet komen, is dat flink balen, om het maar even mild te zeggen. Wat de dozen betreft: daar gaan binnenkort alle spullen in die ik niet kwijt wil als we gaan verhuizen. Van kindertekeningen tot schriften met verhalen, van oude Sjors en Sjimmie-albums tot de video's van Buffy the Vampire Slayer. Ons nieuwe huis heeft veel bergruimte, waar mooie stellingkasten in passen. Daar kunnen dan die dozen, keurig netjes van een opschrift voorzien, in staan. Het is me eerder nooit gelukt, maar ik gá me toch georganiseerd worden in het nieuwe huis! Poeh poeh! Maar voor die tijd: veel weggooien. Want in die dozen mogen alleen spullen die heel belangrijk zijn. Nou vooruit, óók die oude Barbie. En misschien ook wel dat ene rare lampje, want dat is nog van oma geweest en die oude tas met dat stukke slotje, want daar heb ik mooie tijden mee beleefd. Overmorgen nog maar even naar Ikea. Het is toch vlakbij.
10 comments:
oude Sjors en Sjimmie-albums, dat noem ik nog eens nostalgie...
Ja, 'De man van Staal' stond daarin. Ik heb ook van die dozen, bijna een klassieker van Ikea. Hoe zal het archief van de Familie Ireen er over 20 jaar uitzien - wat zal er allemaal als verrassing tevoorschijn komen?
@marius: De Man van Staal! Archie, die we natuurlijk altijd Argie noemden, want Engels hadden we nog niet geleerd.
Ministeck, Pim Pam Pet en Blaasvoetbal. Stond vorig jaar nog bij je moeder in de kast. Die krijgen nu een mooi plekje in de nieuwe dozen?
@gerard: Natuurlijk gaan die spelletjes ook mee! Je bent een nostalgische doos of niet! ;-)
Een verhuizing is een mooie gelegenheid om de boel te ordenen. Alles gaat door je handen.
Trouwens, blijf je in dezelfde stad?
Wij hebben een zolder en dat dumpen we alle handel. Is ook weer spannend voor de kids van onze vrienden en kennissen. Ze vinden het nu nog een heel avondtuur om daar rond te hobbelen.
@goentah: je wil het vast niet geloven, maar we gaan nog geen twintig meter verder wonen!
Heb een paar jaar geleden, voor ik naar New York verhuisde, ook zo'n opbergdozenritueel doorstaan. Als ik je een tip mag geven: op tijd beginnen, want ieder briefje, ieder plaatje, ieder dingetje moet gelezen en bevoeld en beroken en aan iedereen getoond voor het veilig wordt opgeborgen. Dat gaat daaaaagen duren!
Ja, en dat georganiseerd zijn, dat hou je zeker wel een jaar vol :)
Post a Comment