Dag kind!
Er was is een poes de ie heete jan wilum
hij was heel ongulukug niemant was ardeg
jan wilum huilde deor en deor
maar plotslin kwam sijnsus deran
sij troosde hem
Merel, 6 jaar.
Dit is geen dagboek, maar een plek waarop ik af en toe iets wil plaatsen wat me geraakt, gefrustreerd, vermaakt, geirriteerd of ontroerd heeft. Soms zijn het dingen die ik daarom wil delen met een toevallige lezer, meestal zal het iets zijn dat ik zelf niet wil vergeten. Wie schrijft die blijft.
Er was is een poes de ie heete jan wilum
hij was heel ongulukug niemant was ardeg
jan wilum huilde deor en deor
maar plotslin kwam sijnsus deran
sij troosde hem
Merel, 6 jaar.
Posted by Irene at Sunday, February 11, 2007
8 comments:
Het zijn melancholieke tijden...
Ik kan zien dat je aan het opruimen bent, dat zal heel veel tranen geven. Ik herinner het mij nog als de dag van gisteren en het is bij ons alweer zo lang geleden dat de kids de deur uitgingen.
Geniet er van en laat de tranen maar lekker stromen.
liefs wil
@wil: daar heb ik geen enkele moeite mee! (met die tranen)
Gevonden tussen de oude spulletjes...
Tsja, daar zit ik dan. Tiende verdieping en het waait hard. Hierboven althans. Welterusten, mam ...
Welterusten, kind. Het waait hier ook hard...in mijn hoofd het meest..
Wat ontroerend... (vooral die laatste twee comments...)
Mooi hoor, zo van een afstandje zo iets moois tussen moeder en dochter mogen volgen. Ik wens jullie allebei alle geluk van de wereld in deze nieuwe fase in beide levens.
Post a Comment