Sunday, February 11, 2007

Dag kind!

Er was is een poes de ie heete jan wilum
hij was heel ongulukug niemant was ardeg
jan wilum huilde deor en deor
maar plotslin kwam sijnsus deran
sij troosde hem

Merel, 6 jaar.

8 comments:

Anonymous said...

Het zijn melancholieke tijden...

Anonymous said...

Ik kan zien dat je aan het opruimen bent, dat zal heel veel tranen geven. Ik herinner het mij nog als de dag van gisteren en het is bij ons alweer zo lang geleden dat de kids de deur uitgingen.
Geniet er van en laat de tranen maar lekker stromen.
liefs wil

Irene said...

@wil: daar heb ik geen enkele moeite mee! (met die tranen)

Anonymous said...

Gevonden tussen de oude spulletjes...

Anonymous said...

Tsja, daar zit ik dan. Tiende verdieping en het waait hard. Hierboven althans. Welterusten, mam ...

Irene said...

Welterusten, kind. Het waait hier ook hard...in mijn hoofd het meest..

Gonda said...

Wat ontroerend... (vooral die laatste twee comments...)

Anonymous said...

Mooi hoor, zo van een afstandje zo iets moois tussen moeder en dochter mogen volgen. Ik wens jullie allebei alle geluk van de wereld in deze nieuwe fase in beide levens.