Mijn blog wordt blauw. Ach, je wil eens wat anders. Jammer dat ik de titels van de posts niet kan aanpassen aan mijn blauwe bui. Misschien ook maar gaan overstappen op een nieuw adres komend jaar? We zien wel wat het gaat brengen...
Het is gelukt! Na een tip van Gerard heb ik helemaal zelluf m'n blog aangepast.
Ik heb inmiddels gemerkt dat ik helemaal niet zoveel te ontboezemen heb...die van gisteren waren al heel wat voor mijn doen. Die van vandaag zijn eigenlijk best wel onschuldig.
3. Als het héél koud is doe ik sokken aan in bed. Van die lekkere zachte sportsokken, die ik overdag niet draag, maar die ik speciaal voor deze gelegenheid heb gekocht. Als ik ergens halverwege de nacht wakker word, met heerlijk warme voeten, gaan ze weer uit. En wat ik verder nog draag in bed is privé.
4. Als ik in de auto zit wil ik mijn mondje nog wel eens roeren. Ik heb de neiging om alles wat er om me heen gebeurt van commentaar te voorzien. 'Nou, meneertje, dat ging maar net goed, he?' en 'Moet dit nu écht zo langzaam?' en 'Die jas had u beter niet aan kunnen trekken'. Het vlóeken op medeweggebruikers valt erg mee. Het zíngen in de auto valt weer erg tegen. Ik vind het heerlijk om alleen in de auto, keihard met mijn eigen muziek mee te zingen. Niemand heeft er last van en ik knap er erg van op. Morgen ga ik weer in m'n eentje naar Haarlem. Ik verheug me er nu al op.
Goh, wat een onschuld toch. Ik kan er niks spannenders van maken. Mochten er nog ontboezemingswaardige gebeurtenissen plaatsvinden, dan zal ik u zeker op de hoogte houden. Voorlopig was dit het. Het stokje wil ik doorgeven aan degene die hem wil hebben. Ik wil er niemand mee lastig vallen. Fem, is het misschien iets voor jou? ;-)
Ik heb heel erg zitten twijfelen. Hoe ver ga je met je ontboezemingen? Persoonlijk vind ik dat er al aardig wat van mezelf in de openbaarheid komt op dit weblog. Moet het iets raars zijn? Iets waar je je voor schaamt? Dat hoeft natuurlijk niet persé. Het zou een mooie ontboezeming zijn als ik hier bijvoorbeeld vertelde dat ik bij nacht en ontij junkies op warme chocolademelk en een luisterend oor trakteer. Of dat ik de zwarte band judo bezit. Of dat ik in 1987 een kersthit heb geschreven waar ik nog elk jaar de royalties van trek ;-)
Niets van dat alles (helaas). Het zijn maar gewone dingetjes, die ontboezemingen van mij. De schokkendste hou ik voor me.
1. Soms vind ik mezelf tamelijk grappig. Dan denk ik: goh, kom ik daar weer even lollig uit de hoek! Ik moet dan erg om mezelf lachen en word als reactie daarop ook weer erg úitgelachen door mijn naasten.
2. Ik hou niet van zieke mensen. Oeps. Werkt u niet in de gezondheidszorg, mevrouw? Inderdaad. Al heel lang en ik doe het best goed, al zeg ik het zelf. Maar diep van binnen, verstopt achter een opgewekte glimlach en helende strelingen, zit mijn échte ik te mopperen en te zuchten.
Een kleine aanvulling op deze ontboezeming: eigenlijk geldt dit alleen voor de zeur- en de 'ik heb een griepje maar ik ben nog nóóit zó ziek geweest' zieken, hoor. Hoe dan ook: zeur of echt; ze krijgen altijd mijn volledige aandacht. Dit even for the record. Dat jullie niet heel slecht over me gaan denken...;-)
Vandaag hou ik het hierbij. Morgen deel twee, zodat u dit even rustig kunt verwerken.
Vanavond gaan we 'm eindelijk zien. In het filmmuseum in Amsterdam.
Update 23.18:
Hij was prachtig!
Heerlijk concert. Zaterdagavond was ik nog even bevreesd dat het niets zou worden, toen ik hem opeens langs (letterlijk, want op een rijdend podium) zag komen bij 'Mooi weer de Leeuw'. Zijn stem leek het niet helemaal goed te doen en hij stond erbij alsof hij dacht: 'Wat doe ik hier in godsnaam in deze chaos?' Het kwam een beetje mat en flauw op me over, maar daar was gisteravond niets meer van te merken. Hij was soms niet helemaal bij stem, had duidelijk last van zijn keel (en er mocht, hiep hiep hoera!, ook niet gerookt worden in de zaal), maar het was swingend van begin tot het eind. En dan lees ik weer in de krant dat hij teveel aan 'publieksparticipatie' doet. Tsja, waarschijnlijk zien ze hem liever de hele avond ballads spelen aan zijn vleugel. Ook mooi, maar er moet wel een beetje pit in zitten bij een concert, vind ik. Rustig op de bank zitten kan ik thuis ook. Toch maar zo'n rustig nummer als filmpje bij deze post, iets van betere livekwaliteit kon ik niet vinden op YouTube.
Wij zijn afgelopen jaar overgestapt op een andere zorgverzekeraar. De oude probeert ons nog steeds terug te winnen met allerhande aanbiedingen. Gisteren kwam er weer eentje: de 50+ actief polis. Ze hebben ons nu bijna over de streep, want wie kan de volgende verlokkingen weerstaan?
Een kleine greep uit het vergoedingenoverzicht (alles 100%):
* Steunpessarium
* Pruik
* Elektrische óf laserepilatie
* Steunzolen en/of podotherapie
* Hoortoestel
* Orthopedisch schoeisel
* Bovenooglidcorrectie
* Uitneembare volledige gebitsprothese
We zijn bíjna om.
Het regent, het is kil en grijs en de lamp blijft waarschijnlijk de hele dag aan vandaag. Dit plaatje heb ik al weken geleden opgeslagen omdat ik er vrolijk van word. Voor andere vrolijkmakers: klik op Funstuff hieronder en doe er je voordeel mee!
Ik had nóg een oma, ook al heb ik nog niet over haar verteld. De moeder van mijn moeder. Een grote, sterke vrouw, altijd aan het werk. Oma had een ring. Een witgouden ring met een briljantje. Ik vond hem prachtig. Zó prachtig, dat ik vroeg: ' Oma, als u later dood bent, mag ik 'm dan hebben?' Ik was nog klein, ik wist niet beter. Neem me dit vooral niet kwalijk. Het mocht. Maar ik hoefde gelukkig niet tot haar dood te wachten. Ik kreeg hem al eerder en droeg hem op mijn trouwdag. De ring is flinterdun. Oma droeg hem gewoon tijdens haar werk, dus hij had aardig wat te lijden. Zo hoort het eigenlijk ook. Niks in een doosje stoppen en één keer per jaar met kerst dragen. Maar ik durf het niet meer aan. Ben bang dat hij van mijn vinger valt van broosheid.Daarom zet ik 'm te pronk op mijn blog.
Op m'n werk zegt iemand, die ik eigenlijk niet eens ken, vanmorgen tegen me:'Volgens mij ben jij een wintertype.' '?' 'Wij hebben net een workshop gedaan en jij bent helemaal een wintertype.' 'Komt het door mijn dikke nieuwe wintervest?' vraag ik. 'Nee, door de kleuren, je donkere haar, je huid.' 'Oh.'
Thuis heb ik het gegoogled.
Donkere haren. Check.
Licht olijfkleurige huid. Check.
Ogen - staalblauw-groen- grijs. Mm, mag het ook een mix van die drie kleuren zijn? Check.
Meeste wintertypes worden vroeg grijs. Check. :-(
Verder moet ik vooral veel hoofdtonen dragen, geen geel met wit combineren en geen oranje, goud en geel dragen. Was ik ook niet van plan.
Beroemde wintertypes zijn o.a: Catherine Zeta-Jones, Cher, Demi Moore, Elizabeth Taylor, Jacqueline Kennedy, Audrey Hepburn,...
Een wintertype? Ik kan d'r mee leven.
Maar dat ik vandaag al een kerstkaart in de bus had...nee.
