Tuesday, October 03, 2006

Ik geloof het niet...

Op weg naar de metro zie ik twee dames met aktetassen aankomen. Snel kijk ik in het rond of er een vluchtroute is. Helaas. Ik moet erlangs. Hier in mijn Bijlmer zijn achthonderd kerken en achtduizend religies vertegenwoordigd (ik hou van overdrijven), maar dit zijn volgens mij Jehova's Getuigen en ik móet de metro halen...Ik heb moeite met nee zeggen, dus ik ben altijd de pineut met dit soort dingen. Gelukkig zie ik opeens vanuit een zijpad twee middelbare dames aankomen. Ja, ze lopen precies in de Jehovafuik. Ben ik daar even makkelijk vanaf gekomen voor deze keer!Als ik wat dichterbij kom, zie ik dat de aktetasdames nu klemborden vasthebben. Dat is niet des Jehova's. Een enquete! Ook nu ben ik blij dat ik niet gestrikt ben. Als ik langs het groepje loop hoor ik een van de gestrikte dames zeggen: 'Witvoet.' 'Witvoet?' vraagt de enquetedame. 'Ja, Witvoet.' zegt de gestrikte dame resoluut. Meer hoor ik niet, maar ik kan dit stukje gesprek maar niet van me af zetten. Wat was dat voor een enquete? Wat was de vraag? Wie of wat is Witvoet?!

11 comments:

Merel said...

Ik heb zo'n vermoeden dat dat de achternaam is van een van de mevrouwen.

Irene said...

@merel: ik heb zo'n vermoeden van niet.

PS said...

Een reden te meer om er stevig de pas in te zetten...

Erika said...

Heb je vandaag ook wat aan dierendag gedaan?

Anonymous said...

Witvoet... Een zeepje voor onderdanige personen?

Irene said...

@petra: Da's een hele goeie! ;-)

Ron said...

Ik zou eens even bij P. Patronella?) Witvoet
langsgaan. Ze woont op de Garstkamp 27. Je kunt haar ook bellen. Tel: 020 3980643. Jazeker meneer Remkes, we blijven alert!
:-(

Irene said...

@ron: is het dan toch een achternaam? Jammer, ik had al hele indianenfantasieen en de suggestie van Petra vond ik ook zo mooi. De werkelijkheid valt toch weer tegen..

ary said...

Ik ken wel Platvoet (en z'n vriendjes)

Anonymous said...

Als je het net zo doet als ik, dan hoef je niet eens "nee" te zeggen. Zoek ruimschoots tevoren oogcontact met ze. (Is niet moeilijk, want dat proberen ze ook met jou te krijgen.) Als je dat hebt zullen ze meteen vragend jou kant opkijken. Zet een vriendelijke glimlach op en schudt al vanuit de verte "neen". Meestal laten ze je dan met rust. Ik heb maar een enkele keer gehad dat men dan komt met: "Toch zou ik graag..." maar dan onderbreek ik ze met de vraag: "ben ik niet duidelijk?" Dat volstaat :-)

Irene said...

@gooly: oogcontact en glimlachend nee schudden doe ik meestal al met bedelende zwervers. Vaak zeg ik er ook nog bij: volgende keer weer. Ik maak in principe twee daklozen of zwervers per week blij. Misschien moet ik er tijdens de Ramadan drie van maken...